回到太空 Return to Space

影片金句： 🔑将承诺坚持到底时，能够做什么？ 🔑失败也是发展的一部分 🔑一直建造东西，看看有什么突破 🔑每次发射是每一次改进的机会 🔑我们对失败感到不快，但我们也对失败带来的结果感到高兴。 🔑你永远不了解你的系统，除非你把它推到极致让它崩溃 🔑我们切到广角镜头看着这一切发生，所以这取决什么时候以及如何发生？ 观影感受🖥 看这部影片最大的被启示的一句话是“将承诺坚持到底时，能够做什么，”就是你有没有用最大的热情或热爱做的想要做的事。 还有是，“传统宇航局都是纸上解决问题，太空探索技术一直建造东西，看看有什么突破。”这就是实践中去找到解决问题，探究本质，飞船是负载的是人，一个活生生的生命体。投入的时间与精力是巨大的。 马克斯在业余火箭项目中，发现埃隆，邀请他一起参加火箭项目，这也是在说明有一股热爱热情在做自己喜欢的事，会有机会被发现，埃隆也毫不犹豫答应，虽然身边的人都是劝他。这点也很棒启示，也是喜欢的事被看见时就是同频共振的号召。 第一次发射火箭失败爆炸，就对第二次重新开始进行反思，第二次再学第三次进行反思失败原因，都是在失败中去迭代更新系统升级。我看到都是火箭的发射经验的总结反思，还有怎么里面有直播火箭发射场面“我们切到广角镜头看着这一切发生，所以这取决什么时候以及如何发生？”也是在对发生状况做第三者的眼光挖掘出对防止下次再次出现问题的反思研究。 他们对火箭爆炸的碎片回收复合建了火箭的展厅，在时间长度里，有它们的存在才有衍生迭代更新系统。同理跟对自身的失败库或失败经验的一个展示分析，失败也是发展一部分，也是成长的阶梯打底。也在让我领悟到，正因为有了过去失败经验体验才有改变才有更大空间看到有其他可能性的变化。 还有一幕是成功到达空间站后回来时，要进入大气层时，它要加大燃烧变成一个大火球才进入穿越过去进入地球。这是说明在逆行时会把自己燃烧掉，要去谨慎逆行带来的后果。 帆老师的在讲解中也补充了对天命的概念，更加深刻，在鲍勃的宇航员带小恐龙上飞船时，我真的是哄他孩子，在老师讲透它时，这是一份对孩子的牵挂或对家人一份爱的伴手礼，一份隐形的支持力量在那里。是啊，你做的每一件事离不开背后力量的支持去给予，有时一种给予是看不见的，保持一份谦卑的心，这点有点愧疚。承认这点还是做得不够好。在天命里是一起各就其位，做着一起相同的使命感导向。 只有带着爱稳定的频率，高质量去做，总比当个孤勇者的更加笃定完成。 做成一件事长期积累与失败发展都是成事的一部分，被质疑的，痛苦的也是启动保护机制测试你是否坚定，是否真心？是一次次的试金石历炼。能否沉得住心去等待去看见结果，不是着急看到结果交换利益。时间只是假命题，真正检验的是你的渴望你是否清楚要什么，才会有最后高光的收获。 跟帆老师观影就是挖宝过程，可以很过瘾叮叮叮，可以看见不曾看见的亮点。小恐龙，挑战号的女儿成为老师后启发的女孩。从外太空到孩子教育，到每个人创伤，每个人都有他独特性，没有完美人设只有把擅长做到极致完美。

《回到太空》是由美国导演金国威拍摄的一部纪录片，追踪了伊隆·马斯克的太空探索技术公司过去二十年里不可思议的崛起过程。在疫情期间看这样的片子，相信许多人会受到鼓舞或感动，并由衷地感叹自己的活动范围与片中那种宏伟梦想之间的差距。这种反思正是这部片子想要取得的效果之一。它成功地把一家公司的宣传片拍成了一首献给理想主义的赞歌，燃情又励志。

我曾经问一位研究传媒的美国博士，“回到太空”“开发火星”这样的口号真的对美国公众具有普遍的吸引力？他很肯定地回答，“是的。”原因在于，美国一直是科技的受益者，这是美国人“用科技解决一切问题”思路的延伸。比如，如果地球上的环境污染失控，变得不适于居住，那么如果已经在火星建立了殖民地的话，就等于留好了一条退路。在美国，有一群像卡尔·萨根那样的科普作家向公众宣扬科学家的理想主义精神，激发人们探索太空和未知的兴趣；阿波罗登月、挑战者号爆炸等标志性事件都在美国人心中留下了“闪光灯记忆”（flashbulb memory），再加上《星球大战》《星际迷航》的大量大众传媒的渲染，太空不仅是科学家关注的研究对象，也强烈地存在于普通人的想象中。多数美国人会觉得去太空是一件特别酷的事。所以，这样的口号在美国很有影响力，能够牵动普通大众的神经。

美国人确实有太多的理由需要回到太空。自从2011年7月美国最后一架航天飞机亚特兰蒂斯号退役后，美国就丧失了从本土想太空运送与航天员的能力。之后几年，美国宇航员只能坐俄罗斯火箭往返太空，还要付给俄方高额的“路费”。这当然让一部分充满国家自豪感的美国人感到不舒服，他们一边怀念六七十年代美苏太空竞赛的峥嵘岁月，一边骂当今美国的政客没有远见。片中一位宇航员难堪地回忆，她从太空回来后参加电视节目，许多学生观众问她成为一名宇航员最重要的是什么，“学好俄语！”她回答。

就是在这样的背景下，太空探索技术公司诞生了。他的创始人伊隆·马斯克一个有点特立独行人，经常发表有点古怪、耸人听闻的言论。虽然他的两家主要公司今天都取得了惊人的成功，但是即使在美国，人们仍旧对他褒贬不一。在一些中产阶级眼中他是有点“邪恶”的富人，和亚马逊的杰夫·贝佐斯一样，利用法律漏洞逃税，苛刻地对待工厂工人；一些知识分子认为他是“骗子”，通过迎合政府的环保政策获得补贴，骗取纳税人的钱。

虽然有这些争议，但马斯克在商业上非常有决策眼光，且知道如何包装自己公司的卖点。美国国会之所以砍掉航天飞机项目，主要是因为太贵了，据说平均每次发射的费用高达5亿美元；而且出事故的概率也很高，五架飞机就爆炸了两架。太空项目主要是冷战的产物，美国已经证明了自己在空间科技方面的领先；加上美国国内贫富差距近年来渐渐加大，当时许多穷人质疑仅仅为了科学研究花这么多钱是否划得来。然而时过境迁，随着中国等国在太空技术方面逐渐追赶上来，美国人的心态又变了。片中一位NASA官员担忧地说，未来太空中我们将落后于中国，“甚至落后于印度”。

马斯克敏锐地觉察到，在美国的体制之下，要说服美国政府支持自己的私人公司，必须证明它更有效率，发射成本更便宜。这也符合美国右派的信条，认为私人公司一定会比NASA这样的政府实体更有效率。凭借20年来持续不断的研发，太空探索技术公司成功地研发出了火箭和太空船回收利用技术。按照片中的宣传，这样可以将发射成本降低到NASA发射费用的十分之一。很显然，帮助美国人“回到太空”的决定因素并不是科学家的理想主义，而是非常实际的基于成本控制的商业计算。此外，虽然这是一家私人公司，马斯克本人进行了大量前期投资，但它主要的客户是NASA，它的发展仍旧离不开政府支持，最终要由纳税人的钱来买单（虽然更便宜），这就给人换汤不换药的感觉。

虽然这些背后的因素是很明了的，但是这部纪录片有意回避了这些，它也回避了比如“太空技术掌握在私人公司手里是否是件好事”这样的普遍担忧。它把镜头对准了充满抱负的企业家，富有科学精神的研发人员和奉献意识的宇航员。它强调了太空探索的科技挑战和风险，克服这些挑战所需要的毅力和勇气。它回顾了美国在太空取得的历次标志性成功和灾难性事件，甚至“过时地”展示了乘坐龙飞船到达空间站的美国宇航员的生活细节——玩具恐龙如何悬浮在空中，宇航员在空间站健身，太空行走等等——仿佛这些都是第一次发生一样。这些充满怀旧色彩的镜头的信息是非常明确的：美国属于这里，美国在这里不能缺席。

ཆུང་དུས་མགོ་བོ་ཡར་ལ་བཀྱགས་སྟེ་གནམ་ལ་བལྟས་མྱོང་ཞིང་། རྐང་འོག་ནི་ས་གཞི་དང་མགོ་ཐོག་གི་དེ་ནམ་མཁའ་རུ་ངོས་བཟུང་མྱོང་ལ། དུས་ད་ལྟའང་དེ་ཀ་ནང་བཞིན་རེད། འོན་ཏེ། ངས་ད་ལྟའང་ང་ཚོ་ནམ་མཁའ་ན་ཡོད་དམ། ས་ཐོག་ན་ཡོད། ཡང་ན་ནམ་མཁའ་དང་ས་གཞི་ཟེར་ཡ་ཞིག་ནམ་ཡང་མེད་པར་བར་སྣང་ཁམས་ན་ཡོད། གལ་ཏེ་བར་སྣང་ཁམས་སམ། སྟོང་བའི་དབྱིངས་ཤིག་ཏུ་ཡོད་པ་ཡིན་ན་གནམ་ས་ཞེས་པ་ཞིག་གཞི་འཛིན་རྒྱུ་མེད་པ་མ་ཡིན་ནམ།

འདི་ནས་དཔག་ཚད་དུ་མས་རྒྱང་དུ་ཆོད་ནས་སྟོང་བའི་དབྱིངས་སུ་ཞུགས་དུས། གནམ་ས་ཞེས་པ་འཛིན་དུ་མེད་པར། ང་ཚོ་ཚང་མ་དགུ་ཚིགས་ཁྱིམ་རྒྱུད་ཀྱི་ཀློང་དུ་གནས་ཡོད་ལ། དགུ་ཚིགས་ཞེས་པ་ནི་ཐོགས་རེག་དང་བྲལ་ཞིང་ཐོག་མཐའ་ཅི་ཡང་མེད་པའི་ཞིང་ཁམས་ཞིག་སྟེ། ཉི་མའི་ཤར་ནུབ་ལས་གཞན་སྟོང་སིང་ངེར་གནས་ལ། སྟོང་ཞིང་སངས་བའི་དགུ་ཚིགས་ནས་ཕྱིར་རང་གི་གཞིས་ཁྱིམ་དེ་སའི་གོ་ལ་ལ་ལྟ་དུས། ད་གཟོད། ཁྱེད་ནི་ཅི་འདྲའི་ཉམས་ཆུང་བ་ཞིག་ཡིན་པ་ཤེས་ངེས་ལ། མུ་མཐའ་མེད་པའི་དགུ་ཚིགས་ཀྱི་ཀློང་ནས་ཉམས་ཆུང་བའི་ཁྱེད་རང་དེ་ལྟར་འཚོ་ཐུབ་པ་བྱུང་བ་ལ་བག་བྲོ་ཞིང་། སའི་གོ་ལར་སྐོར་བའི་དུས་སྐབས་དེར། ཁྱེད་ཀྱིས་ས་ཁྲའི་སྟེང་གི་དབྱེ་བ་དང་མཚམས་ཐིག་དེ་དག་གཏན་ནས་མཐོང་དུ་མེད་ལ། ཁྱེད་ཀྱིས་སའི་གོ་ལ་གཞི་གཅིག་དང་ཧྲིལ་བོ་ཞིག་དུ་མཐོང་ཞིང་། དེ་ནི་རང་གི་ཁྱིམ་གཞིས་དང་ཕ་ཡུལ་ཡིན་པའི་སྣང་བ་དུང་ངེ་བ་ཞིག་སྐྱེས་ལ། མུན་སྟུག་གི་བར་སྣང་ཁམས་ཆེན་མོ་འདི་དང་། སྲབ་དྲགས་པའི་རླུང་ཁམས་ཆེན་མོ་འདིའི་ཁྲོད་དུ། ང་ཚོ་ཅི་འདྲའི་ཉམས་ཆུང་འཁོས་ཞན་ཡིན་པ་ཚོར་ནུས་ལ། ང་ཚོ་ལ་མ་གཞི་ནས་ཅིག་ཅིག་ཉུག་ཉུག་གིས་མགོན་སྐྱབས་གནང་ཡོད་པ་ཚོར་ངེས། སྤྱིར་ན། ང་ཚོ་འཚོ་ཞིང་བཞེས་པའི་ཁོར་ཡུག་འདི་རྒྱ་ཆེ་ཞིང་མཐོངས་ཡངས་ལ། ཕ་མཐའ་བྲལ་བས་ཅི་ཙམ་བལྟས་ཡང་ངོམས་པ་མེད་ལ། ཅི་ཙམ་བསམ་ཡང་བསམ་པར་མི་ཕོད་དོ།།

སྐལ་བ་ས་ཆགས་པ་ནས་ས་སྒང་རིལ་མོ་འདིའི་ཐོགས་ཚེ་སྲོག་བྱུང་ནས་དུས་ཡུན་རིང་མོ་འགོར་མྱོང་ལ། མིའི་རིགས་ས་སྒང་རིལ་མོ་འདིའི་སྟེང་དུ་བྱུང་ཞིང་འཚོ་བ་རོལ་ནས་ཡུན་རིང་འགོར་མོད། ས་སྒང་འདི་ལ་ཆ་རྒྱུས་ལོན་ནས་ཅང་འགོར་མེད་དེ། ༡༩༦༩ལོའི་ཟླ༧པར་ཨ་པོ་ལོ༡༡རྟགས་ཅན་གྱི་མི་སྡོད་འཇིག་རྟེན་འཕུར་གྲུ་ཆེས་ཐོག་མར་ས་སྒང་འདི་དང་ཁ་གྱེས་ནས་དགུ་ཚིགས་ཁམས་དུ་བསྐྱོད་ཅིང་། ཆེས་མཐའ་མར་ཡ་གའི་ཟླ་བའི་གོ་ལའི་སྟེང་བསྐྱོད་ནས་ཞབས་རྗེས་བཞག དུས་དེར་ད་གཟོད། མི་སྒེར་ལ་མཚོན་ན་ཟླ་བའི་གོ་ལའི་སྟེང་ཞབས་རྗེས་བཞག་པ་ནི་གོམ་པ་ཆུང་ཆུང་ཞིག་ཡིན་ནའང་། མིའི་རིགས་ལ་མཚོན་ན་དེ་ན་འཕུར་སྐྱོད་ཐེངས་ཤིག་ཡིན་ཏེ། དེ་ནས་བཟུང་། མིའི་རིགས་ཀྱིས་རང་ཉིད་འཚོ་སྡོད་བྱེད་པའི་གཞིས་ཁྱིམ་དེའི་ངོ་བོ་གསལ་གསལ་རྗེན་རྗེན་དུ་མཐོང་ཞིང་། གསང་བ་ལྐོག་གྱུར་གྱི་སེང་རས་དེ་བཤུས་བཞག་པ་ཡིན། འོན་ཏེ་༡༩༧༢རྗེས་ནས་འཇིག་རྟེན་འཕུར་གྲུའི་ལམ་ཁ་ལ་གོད་ཆག་དང་ཆག་སྒོ་བསྟུད་མར་བྱུང་བས། མིའི་རིགས་ཀྱི་འཚོལ་ཞིབ་ལམ་ཁ་འགག་ཅིང་ལོ་རྒྱུས་ཕྱིར་ནུར་བྱས་པ་འདྲ་བའི་བཟོ་ལྟ་ཞིག་ཆགས།

མིའི་རིགས་སྐར་མའི་གོ་ལ་གཞན་པའི་སྟེང་བསྐྱལ་མྱོང་མཁན་གསུམ་ཡོད་དེ། གཅིག་ནི་སུའུ་ལེན་དང་ཅིག་ཤོས་ནི་ཨ་རི། གཞན་ཞིག་ནི་ཨེ་ལོན་མ་སི་ཁི་རེད། ཨ་སུའུ་གཉིས་ཀས་མི་ཤུགས་དང་རྒྱུ་དངོས་འབོར་ཆེན་བཀོལ་ཏེ་ཞིབ་འཇུག་བྱས་བྱས་ཏེ་འདིའི་ཕྱོགས་སུ་བྱས་རྗེས་བླ་མེད་བཞག་ཡོད་ནའང་། ཨ་རིའི་འཇིག་རྟེན་འཕུར་གྲུའི་ལས་རིགས་ཀྱི་སྒོ་མོ་མི་སྒེར་ལ་ཕྱེ་པ་ནས་བཟུང་། ཨེ་ལོན་གྱིས་རང་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་དཔྱོད་དང་ཕུགས་བསམ་འཇིག་རྟེན་འཕུར་གྲུའི་ཕྱོགས་སུ་བཀོལ་རྒྱུའི་ཐག་གཅོད་བྱས་ཤིང་། ཁོས་རང་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་དངོས་ཡོད་ཚད་འདི་ཕྱོགས་སུ་བཀོལ་ཏེ། མི་སྒེར་ངོས་ནས་འཇིག་རྟེན་འཕུར་གྲུའི་ལས་རིགས་འདི་སླར་ཡང་གསོན་ཤུགས་རྒྱས་སུ་བཅུག་སྟེ་དགུང་སུ་འདེགས་ཆེད། རྒྱབ་ཁབ་སྟོབས་ལྡན་ཞིག་གི་ཁུར་ཆེན་དེ་ཕག་སྟེང་དུ་བླངས་ནས་ཚོད་ལྟ་ལན་མང་བྱས་ཤིང་། སྔ་ཕྱིར་ཐེངས་གསུམ་ལ་ཕམ་ཉེས་བྱུང་ཞིང་། ཁོ་ཐག་གཏིང་ནས་ཆད་ཅིང་བཟོ་གྲྭ་མ་རྩ་རྡིབ་རྒྱུའི་ཉེན་ཁར་འཕྲད་ནའང་། ཁོས་བློ་ཐག་རྦད་ཆོད་ཀྱིས་སྔར་བཞིན་འཚོལ་ཞིབ་བྱས་ཏེ། ད་གཟོད་བར་སྣང་ནས་འཕུར་གྲུ་གྱེས་འཕུར་བྱེད་པའི་ལས་འགན་ལེགས་འགྲུབ་བྱུང་བའི་མི་ཚད། འཕུར་གྲུ་གང་ཞིག་བེད་མེད་དུ་བསྐྱུར་བ་མ་ཡིན་པར་སླར་ཡང་བེད་སྤྱོད་པའི་ཕྱོགས་སུ་བསྒྱུར་ནས་མ་རྩ་ལྡབ་འགྱུར་གྱིས་ཇེ་ཉུང་དུ་བཏང་བས། ཁོས་གློ་རྡེག་ཏུ་འཕུར་གྲུའི་ལས་རིགས་བསྐྱར་གསོན་བྱུང་དུ་བཅུག་ཅིང་། དེ་དང་བསྟུན་ནས་ཁོའི་མཚན་སྙན་གྲགས་གླིང་གཅིག་ནས་གླིང་བརྒྱུད་དེ་འཛམ་གླིང་ཧྲིལ་བོར་ཁྱབ་ཅིང་། ལྷག་པར་དུ་སྐར་མ་མིག་དམར་གྱི་སྟེང་དུ་འཕུར་སྐྱོད་བྱེད་པའི་མི་སྡོད་འཇིག་རྟེན་འཕུར་གྲུ་བདེ་ལེགས་ངང་བར་སྣང་གི་རྒྱལ་སྤྱིའི་འཇིག་རྟེན་གྲུའི་ས་ཚིགས་སུ་བཏང་ཞིང་། སླར་ཡང་བདེ་ལེགས་ངང་སའི་གོ་ལའི་ཕང་བར་ལོག་པ་དེས། ཁོའི་སྙན་གྲགས་གྱི་འབྲུག་སྒྲ་སྐར་མའི་གོ་ལ་གཅིག་ནས་གཅིག་བརྒྱུད་དེ་དགུ་ཚིགས་སུ་ཁྱབ་ཡོད་སྲིད་པས། རྒྱབ་ཁབ་ཅིག་གི་ལས་འགན་དེ་ཁོས་སྣེ་ཁྲིད་ནས་འགྲུབ་དུ་བཅུག་པ་དེ་ལས་ཧ་ལས་པ་དང་ཧོན་འཐོར་བ་ཞིག་གང་ན་ཡོད་དམ།

ཁོང་གིས་སའི་གོ་ལ་ནི་མིའི་རིགས་ཀྱི་འགུལ་སླེ་ཡིན་མོད། འོན་ཀྱང་ཁྱོད་ནམ་ཡང་འགུལ་སླེ་ནང་དུ་འདུག་མི་ཉན་ཟེར། ཁོང་གི་དཔའ་སྤོབས་དང་རྣམ་དཔྱོད་ལ་བརྟེན་ནས་ཟླ་བའི་གོ་ལའི་སྟེང་ནས་རྟེན་གཞི་བཙུགས་ཤིང་མིའི་རིགས་སྐར་མ་མིག་དམར་སྟེང་སྐྱེལ་ནུས་པ་དང་ཐུབ་པ་འདི་ནི་རླབས་ཆེ་བའི་ལག་རྗེསདང་མཆོང་སྐྱོད་ཐེངས་ཤིག་ཡིན་ལ། འདི་ནི་ངེས་པ་དོན་གྱི་མིའི་རིགས་ཀྱིས་བར་སྣང་འཚོལ་ཞིབ་བྱེད་པའི་དུས་རབས་གསར་བ་ཞིག་ལ་སླེབས་དུ་བཅུག་པ་རེད་ཨང་།

ཁོང་གིས་ང་ཚོས་ནམ་ཡང་མ་འོངས་པ་བསམ་གཞིག་བྱེད་དགོས་པ་དང་། བདེ་བའི་མཐའ་མར་ཅི་ཡིན་པ་ལ་བསམ་གཞིག་ནན་ཏུར་གཏོང་དགོས་ཟེར།

མི་ཚོས་ལག་རྩལ་རང་མ་གཞི་ནས་ཇེ་ལེགས་སུ་འགྲོ་ངེས་སྙམ་ན། དེ་ནི་ཁོ་ཚོ་འཆུག་སོང་བ་ཡིན། ལག་རྩལ་རང་རང་ངོས་ནས་ཇེ་ལེགས་སུ་འགྲོ་བ་གཏན་ནས་མིན། ཁྱེད་ཀྱིས་གནའ་བོའི་ཨེ་ཅིབ་གཏོར་གཟུགས་མཆོད་རྟེན་ལ་ལྟོས་དང་། ཁོ་ཚོས་སྔོན་ཆད་གཏོར་གཟུགས་མཆོད་རྟེན་བཟོ་ཤེས། འོན་ཀྱང་ད་ལྟ་ཇི་ལྟར་བཟོ་དགོས་པ་བརྗེད་ཟིན། ད་དུང་རོམ་གྱིས་སྔོན་ཆད་བློ་ཡུལ་ལས་ཤོང་བའི་ཆུ་རྐ་དེ་འདྲ་བཟོས་ཡོད། འོན་ཀྱང་ད་ལྟ་ཁོ་ཚོས་བརྗེད་ཟིན། ༡༩༦༩ལོར་ང་ཚོས་མིའི་རིགས་ཟླ་བའི་གོ་ལར་བསྐྱལ་ཐུབ་ནའང་། རྗེས་ནས་ང་ཚོས་ཇི་ལྟར་བྱ་དགོས་པ་བརྗེད་ཟིན། དེ་བས་གོ་སྐབས་ཡོད་དུས། ང་ཚོས་དམ་འཛིན་བྱ་དགོས། ཞེས་ཁོང་གིས་ང་ཚོར་གསལ་འདེབས་བྱེད།

ཁོང་གིས་ཇི་ལྟ་བུའི་སློབ་གསོ་ཞིག་མྱངས་པ་ཡིན་ནམ། ཁོ་རང་འདི་འདྲ་ཞིག་ཏུ་ཇི་ལྟར་གྱུར་པ་ཡིན་ནམ། ཁོང་གི་མཐོང་རྒྱ་དང་བློ་རྒྱ་ཡིས་ང་ཚོ་ལ་ནམ་ཡང་སྐུལ་ལྕག་དང་བསམ་གཞིག་སྟེར་ལ། ཁོང་ཕ་ཡུལ་དང་མི་རིགས། ཐ་ན་རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་ཞེན་ཁོག་ལས་བརྒལ་ཏེ། མིའི་རིགས་ཀྱི་མདུན་ལམ་དང་མདུན་ལྗོངས་ལ་བསམ་བློ་གཏོང་ཞིང་། བསམ་བློ་བཏང་པ་རྐྱང་རྐྱང་ཙམ་ཡང་གཏན་ནས་མ་ཡིན་པར། དངོས་སུ་ནུས་ཤུགས་ཡོད་ཚད་རྩལ་དུ་སྤྲུགས་ནས་དོན་ཐོག་དུ་དབབ་ཞིང་། དོན་ཐོག་ཏུ་བབས་ནས་ཀྱང་འདི་འདྲའི་ལམ་ཚད་རྡོ་རིང་ལྟ་བུ་ཞིག་བཞེངས་སྐྲུན་བྱས་པ་ནི་མིག་གིས་རིག་ན་ལོས་སྐྲག རྣ་བས་གོ་ནའང་རློམ་མི་ཐུབ་པ་ཞིག་རེད་ཨང་།

ཚེ་སྲོག་ནི་སྟོང་ཁམས་ཆེན་མོ་ནས་བྱུང་ཞིང་། ང་ཚོ་གནས་པའི་འཇིག་རྟེན་འདིའང་སྟོང་ཁམས་ཆེན་མོ་རུ་གནས། ང་ཚོ་མིའི་རིགས་ཀྱང་སྟོང་ཁམས་ཆེན་མོ་ནས་བྱུང་ཞིང་འདི་ནས་འཚོ་བ་རོལ་ཞིང་། འདི་ནས་མཐའ་མར་མེད་བརླག་དུ་འགྲོ ང་ཚོའི་ཤེས་རིག་ནི་བར་སྣང་ནས་བྱུང་ཞིང་། སླར་ཡང་བར་སྣང་ནས་འཚོལ། དེ་བས་ཡོད་ཚད་འདི་ནས་ཆགས་ཤིང་འདི་རུ་གནས། མཐའ་མར་ཡང་འདི་ནས་འཇིག འཇིག་རྟེན་འདི་ནས་ཆུང་ཆུང་གི་རྡུལ་ཕྲན་ཞིག་ལ་མ་ཆགས་མ་ཞེན་པར། རྡུལ་ཕྲན་ཆུང་ཆུང་ཞིག་གི་སྟེང་ན་འཇིག་རྟེན་གྲུབ་ཡོད་པ་དང་། རྡུལ་ཕྲན་རེ་རེ་ནི་འཇིག་རྟེན་རེ་རེ་ཡིན་པ། ང་ཚོ་གནས་པའི་འཇིག་རྟེན་འདི་ནི་དགུ་ཚིགས་ཆེན་མོའི་ཀློང་གི་རྡུལ་ཕྲན་ཙམ་ཞིག་ཡིན་པ་དང་། རྡུལ་ཕྲན་དེའི་ནང་གི་རྡུལ་རྫས་ཙམ་ཞིག་ད་གཟོད་ང་རང་ཚོ་ཡིན་པ་དང་། ང་རང་ཚོ་ཉམས་ཆུང་ནུས་མེད་ཡིན་པ་མ་ཟད་ང་ཚོ་གནས་པའི་འཇིག་རྟེན་འདི་ནི་ལྷག་ཏུ་ཉམས་ཆུང་ཡིན་པ་དང་། དེ་ངོས་ཟིན་པའི་ང་རང་ཚོ་དེ་བཞིན་དུ་རླབས་ཆེན་ཡང་ཡིན་པ་དང་། ང་ཚོའི་ནང་སེམས་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ནམ་ཡིན་ཡང་དེ་དང་ལྷན་གཅིག་ཏུ་སྦྲེལ་ཡོད་པ་དང་། སྙིང་གི་འཕར་ལྡིང་དང་དབུགས་ཀྱི་གཏོང་ལེན་ནི་སྟོང་བའི་ཁམས་དང་དགུ་ཚིགས། ཡང་ན་རྡུལ་རྫས་གང་ཞིག་དང་འགྲོགས་འགྲོགས་སུ་ཡོད་ལ་དེ་དང་ལྷན་གཅིག་སྦྲེལ་ཞིང་མཐུད་ཡོད་པའི་ངེས་ཤེས་རྟག་ཏུ་འདྲོངས་ཡོང་ལ། དེ་བཞིན་དུ། ཡོད་ཚད་ནི་གལ་ཆེ་ཡང་མི་ཆེ་ལ། ཆུང་ཡང་མི་ཆུང་བ།ཡོད་པ་མིན་ལ་མེད་པའང་མ་ཡིན་པ། དེ་འདྲ་རང་ཞིག་དུ་གནས་ཡོད་ལ་དེ་ལྟར་དུ་མཐོང་ནས་སླད་མར་ཡང་དེ་ལྟར་སྒོམ་དགོས་ཨང་།

最近看了几个纪录片，一个是这部马斯克的，一个是美国对外战争和金融霸权的，这两部片毫无疑问都是事实，下面我来说一下我的观点，不输出情绪。

很多民族矛盾，种族矛盾，个人对国家的敌视，其更本原因在于个人把本该是一群人的组合理解成一个活生生的人，其结果就是当这个理解成一个人的组织或国家或企业，做的坏事是很可恶的，做的伟大的事是有不轨之心的，无论做什么他本质就是坏的，和文革时期的红卫兵并无二致。

其实，无论是国家，组织，企业，都是想象的共同体，是便于理解和对话及凝聚力量而打造的虚拟名词（可参考人类简史）拿一个国家举例，国家里有不同的利益群体，不同的利益群体有不同的诉求，进而转化为政治诉求，侵略伊拉克可能就是能源企业的政治诉求，这对于当地平民来说很坏，但你不能因此就认为所有美国人都是恶魔，因为一小部分资本家不能代替所有美国人。

同理，美国债务高涨，运用金融霸权印钞票，你能说和普通老百姓有什么关系吗，华尔街的资本家应当承担责任吧。

马斯克搞的火星计划，计划实现火箭的多次利用，对于太空探索来说是伟大的，而他一个公司也不能代表美国就是伟大的，马斯克只是国家的一个个体，不能代表整个国家。

作为个人，当看待一件事物时，不能用一种孤立和静止的眼光去看，这样很幼稚。当美国在做坏事时，你要看到不是美国这个人在干坏事，以至于联想到，美国这个人有很多企业都是坏蛋，美国人都是坏蛋。

而应该清楚做坏事的是一小部分利益群体，借用国家这个工具在干坏事，发射火箭，是马斯克在用公司这个工具实现他的太空梦，科学研究，是科学家在用国家的资源和机构在进行真理的探索，你在读书是你利用学校这个学术机构过去知识，各自的利益不同，所产生的结果也不同，而作为主体的每个人，都认为自己是正确无疑的，但在旁观者看来，你做的事可能损害了我的利益，矛盾和阶级利益就此产生！

————致所有在用狂热的思想抨击一切的国人，多看点书吧，这样会更好地了解这个世界的！

前几日“‘摘星星的妈妈’回家了”刷爆网络，随着神舟十三号载人飞船返回舱在东风着陆场成功着陆，神舟十三号载人飞行任务取得圆满成功。

从古人的九天揽月、蟾宫折桂，到如今的神舟十三次迭代发展，从古至今，人们都始终怀揣着一颗太空梦。

太空旅行、星际运输、火星移民.....即使在科技如此发达的今天，这些词听起来是不是仍然如同“天方夜谭”。

但如果说有这样的一家民营公司，以此为经营项目，潜心20余年研发，如今可能真的离这样的梦想只有一步之遥，你相信吗？

让我们走进奈飞最新的纪录片 《回到太空》，去看看这遥不可及的梦想，究竟是怎么一步一步的照进现实的。回到

马斯克，这个名字你一定不会陌生。

就在前段时间，福布斯发布《2022全球亿万富豪榜》，埃隆·马斯克以2190亿美元财富位列第1名。

1995年至2002年，马斯克与合伙人先后创办了三家公司，分别是在线内容出版软件“Zip2”、电子支付“X.com”和“PayPal”。

2004年，加入我们非常熟悉的电动车制造商特斯拉，并担任董事长与产品设计师，随后成为首席执行官。

2016年，联合创办了神经科技公司Neuralink，该公司专注于开发脑机接口。

......

而在其中最瞩目的当属2002年成立的Space X，这家公司也估值超过了1000亿美元，是仅次于字节跳动和蚂蚁集团的全球第三大独角兽企业。

而它的目标就是降低太空运输的成本，并进行火星殖民。

是的，你没听错！

“地球上那小小的人类意识的火苗，它出现的时间不长，也很容易就消失不见。一颗彗星，极端气候，谁知道呢，第三次世界大战？都可以毁掉它。显然，我们需要通过成为多行星的物种，将生命延伸到地球之外，保护这点意识之光。”

这便是埃隆·马斯克对太空的执念，与其他人不同的是。他的太空梦并不来自于对太空的情怀，或是对技术的迷恋，他对于人类文明繁衍的危机感。

伴随着埃隆·马斯克这句关乎人类未来发展的前瞻，仓库大门缓缓打开，映入眼帘的当之无愧的主角——猎鹰运载火箭。

众所周知，航天项目的科研堪称吞金巨兽，有能力有资金发展的国家寥寥无几，能够独立研发火箭已经是十分了不起了。

但是火箭发射可是一个一次性买卖，送上去可以，想要完整的收回来就很困难了，想要收回来，还收拾收拾下次接着用，干可循环买卖，那可就是难上加难！

目前应用最广的是降落伞回收，但主要是对发生目标的回收，比如说咱们的神舟飞船返回舱再回到地球时就是开伞降落的，至于送他上天的火箭助推器则是一次性消耗品，用完就没了，下次发射还得重新造。

爱因斯坦曾说过“想象力比知识更重要”，这句话简直就是为马斯克量身定制的。

21年前，2001年马斯克已经是一个创业两次，完成“一个小目标”，并且财富自由的高质量人类了，

换做常人，或许就此“金盆洗手”，提早退休，颐养天年，可他是为人类文明繁衍而操劳的马斯克啊！

他做了一个惊人而又伟大的决定，把自己手里这1.6亿美元全部花掉！

造火箭！

SpaceX就此诞生。

马斯克也深知宇宙运输成本高昂的根本原因，为此他开始着手研究火箭的回收计划。

火箭不同部分的成本都是不同的，其中绝大部分的成本都来于发动机，如果可以实现发动机的循环使用，那成本绝对可以大大降低。

其实火箭回收这个思路并不新鲜，几十年前就有了，但是几十年过去了，他的发展仍然没有取得较大的进步，为什么呢？

其实让火箭回收大概有两种思路，一种就是学飞机横着降落，第二种就是像火箭起飞一样，竖着在降回来。

第一种横着降这种思路其实就是航天飞机，但最终证明这个思路并不便宜，成本甚至比一次性的还要高。

以美国举例，美国的航天飞机计划整体耗资超过了2000亿美元，平均每趟旅程的运费高达16亿美元。

第二种竖着降落的思路，学名叫液体垂直回收火箭技术路径。它的风险极高，但回报又偏低，普遍被业界不看好，那他究竟有多困难呢？

这就需要火箭上天后，尾部完成助推使命开始分离，方向上就需要旋转180度，掉头朝向地面展开深隔壁不断调整飞行姿态，期间还要发动机的点火来减速，各个方面精准配合，才能保证最后着陆成功，准确降落到目标回收点，整个过程也就短短几分钟，这么仓促的时间里，哪一点上出了偏差，火箭都可能会被炸毁，变成一场烟花。

而我们的狠人马斯克，就是这样明知山有虎，偏向虎山行。

作为一个已经拥有大量成功商业经验的马斯克，最初几年靠刷脸在硅谷投资人那里东拼西凑出来了1亿美元，再加上自己小金库里的1亿多，研发就此开始。

古往今来，没有哪项傲人的科技成就是可以一次成功的，马斯克的火箭也不例外。

研发之路十分坎坷，最初六年就烧光了2亿美元，只换来了炸机三次。

当然，失败乃成功之母。虽然在外界看来，这不过是一场不自量力的梦的破碎，但是在Space X团队看来，这是他们一次又一次接近真相的扎实的脚印。

第一次事故，2006年发动机自燃导致坠毁，这次事故调查发现了发动机的冷却系统有缺陷；

第二次2007年第二次试飞的事故原因是，起飞七分钟之后发动机停火导致了火箭坠毁，经调查发现，原来是飞控系统的参数出现了错误；

而第三次2008年的8月试飞，一级火箭推力过剩，撞到了二级火箭，导致双双坠毁。

成功可能真的只有一步之遥，可是这时候马斯克没钱了。

肖特维尔是将SpaceX从破产边缘拯救回来的关键人物。

2008年8月，SpaceX经历“猎鹰1号”运载火箭第三次试飞失败后，马斯克面临崩溃。

当时，肖特维尔向客户说明他们的发射是成功的，要做的只是修复一台“猎鹰1号”以及在一二级火箭分离方面花些时间。

在接下来的9月，试验成功了，12月，徘徊在生死边缘的SpaceX获得NASA的合同。

之后，马斯克提拔肖特维尔为公司总裁和首席运营官。“没有她，我们根本做不到现在这样。”马斯克曾这样评价。

2015年12月21号晚上，SpaceX公司成功发射猎鹰九号火箭，

发射十分钟后，火箭的第一级部分将会地面，并且保持树立的姿态平稳落地，这开创了火箭从太空直接垂直回收的历史。

自此火箭“回到太空”，不再是梦。这也让人不禁遐想，遨游甚至移民太空的那一天好像不远了。

其实我们国家也一直不甘于人后，在发展火箭回收事业上，也在做着不懈的努力。

中国航天科技集团发布的2017-2045年航天运输系统发展路线图，争取到2035年左右完全实现运载火箭的重复使用，现在国内的一些航天企业就已经取得了一些成绩。

2019年国内某航天公司推出一款RLV-T5小型火箭，高度8.1m，起飞重量1.5t，在回收实验中他的表现非常不错，可以飞到300m高度下落回收，回收的精度达到了7cm。

另一家公司的星云—M火箭甚至能连续回收使用二十多次，此前也在陕西完成了一百米级的垂直起飞和降落回收试验，取得圆满成功。

当然目前的我们和SpaceX的相比还有一定的差距。

后来也还有很多技术难题等着我们去攻克，但不能否认咱们已经迈出了前进的步伐。

本文作者：浅浅

有个修女曾向NASA写信问道：地球上还有这么多小孩子吃不上饭，你们怎么能舍得为远在火星的项目花费数十亿美元？

对太空感兴趣，仿佛是人类的本能。

传说，很久很久以前，宇宙混沌一片。有个叫“盘古”的巨人，抡起大斧头，朝眼前的黑暗猛劈过去，一声巨响后，这片黑暗渐渐分散了，缓缓上升的东西，变成了“天”。

自盘古开天辟地，人类就从未停止过对太空的探索。从明朝自制火箭绑着自己飞天的“航天第一人”万户，到1964年苏联发射的“东方一号”，加加林成为了第一个遨游太空的人。500多年来，人类从对宇宙的误解，到身心向往，到终于有一天，可以亲自登陆月球、火星，回首遥望这个蓝色的球体。

那么太空，到底对人类意味着什么？

以前，我眼中的SpaceX，就是一家从地球往太空运送东西的快递公司。它突破技术，节约成本（猎鹰9号的发射成本下降了一个数量级），成为航天商业机构，提高发射火箭的效率。它野心磅礴，妄图将火星纳入人类殖民地。

但这一切的探索，真的会让人类变得更好吗？

埃隆马斯克，一个“疯子”，他把金钱看作信息，用这些信息换取更多社会资源的配置，激励着停滞的太空计划继续前行。

关注，似乎让一切变得更加可能。火星，让人类意识到，深藏在某处的超越精神，在共同的目标中，逐渐开始苏醒。而千百年来，不管黄人、白人、黑人，都活在一个渺小的、模糊的、暗淡的蓝点里，什么战争、文明、科技，都是一粒悬浮在阳光或黑暗中的微尘。

更别提血肉之躯的人类了，比渺小更渺小。

被SpaceX送上太空的宇航员道格说道：即便是最冷酷无情的宇航员，一旦他们进入太空，他们就会被改变，会变得更好。他们往下看，然后说“我们都在这个小球体上”。

我还有一个大胆的想象，如果SpaceX真的能把成本降到无限低（可能随着能源技术的提升什么的），那么贵公司就有可能从快递公司转型成为教育公司，毕竟，一个再没有信仰的人，也没办法在浩瀚的、广袤的、真实的太空中，还能迷信相互杀戮的幼稚游戏。光失重这一条，就能让人类重新思考与自然、生活、社会的所有关系。

太空，是一个纽带，没有对太空探索的交集，文明将在各种对立中分崩离析。回到太空，其实有可能帮助人类，找到一条博爱之路。

后来，NASA是这样回复修女的：

在400年前，德国某小镇里有一位伯爵。他是个心地善良的人，他将自己收入的一大部分捐给了镇子上的穷人。这十分令人钦佩，因为中世纪时穷人很多，而且那时经常爆发席卷全国的瘟疫。一天，伯爵碰到了一个奇怪的人，他家中有一个工作台和一个小实验室，他白天卖力工作，每天晚上的几小时的时间专心进行研究。他把小玻璃片研磨成镜片，然后把研磨好的镜片装到镜筒里，用此来观察细小的物件。伯爵被这个前所未见的可以把东西放大观察的小发明迷住了。他邀请这个怪人住到了他的城堡里，作为伯爵的门客，此后他可以专心投入所有的时间来研究这些光学器件。

然而，镇子上的人得知伯爵在这么一个怪人和他那些无用的玩意儿上花费金钱之后，都很生气。“我们还在受瘟疫的苦，”他们抱怨道，“而他却为那个闲人和他没用的爱好乱花钱！”伯爵听到后不为所动。“我会尽可能地接济大家，”他表示，“但我会继续资助这个人和他的工作，我确信终有一天会有回报。”

果不其然，他的工作（以及同时期其他人的努力）赢来了丰厚的回报：显微镜。显微镜的发明给医学带来了前所未有的发展，由此展开的研究及其成果，消除了世界上大部分地区肆虐的瘟疫和其他一些传染性疾病。伯爵为支持这项研究发明所花费的金钱，其最终结果大大减轻了人类所遭受的苦难，这回报远远超过单纯将这些钱用来救济那些遭受瘟疫的人。